9 sierpnia, piątek

Podałem w ostatniej chwili namiary na najtańszą stację paliwową w Alesund.

I na tym ich etapy się zakończyły. Ale nie plany na przyszłość…

7 sierpnia, środa

Wreszcie są na kontynencie, w norweskim Alesund. Owszem, trochę ich wybujało na Morzu Norweskim. No i oczywiście nie obyło się bez drobnych awarii.

Mamy winowajcę. Poszedł bezpiecznik. Następna ekipa mogłaby przywieźć zapas bezpieczników samochodowych. Potrzebujemy przede wszystkim mniejsze – 1A, bo na jachcie są same duże.

Są już na miejscu, ale mają jeszcze trochę czasu, więc: Bolek, a tam w tym Geirangefiorden jest marina żeby stanąć na noc? Kojarzysz?

3 sierpnia, sobota

Patrz Bolek co kupiliśmy z kutra na Fair Isle

 Smacznego!

Fair Isle jest przecudowną wysepką. Stąd mają już tylko rzut beretką na Szetlandy.

2 sierpnia, piątek

Maciek: Lady Melina w Kirkwall na Orkadach.  Ja: Gratuluję! Ale przesyłaj zdjęcia załogi i widoki. LM znamy

Maciek: Ile kupić wąsów do szelek? 3? 4?  Ja: Wg mnie 2 lub 3 sztuki. Ważne jest, żeby utrzymały ok. 100 kg człowieka

Maciek: Kurde. Wielkie one są. 25kN. Dobra. Kupujemy karabińczyki.

2 sierpnia, piątek

Ania opisała całe wcześniejsze wydarzenia na swoim profilu na Facebooku. Tam są też fajne filmiki z etapu.

Dla takiej Załogi warto było ponieść te wszystkie trudy (i ciężary )

1 sierpnia, czwartek

A co na pokładzie Lady Meliny? Jeszcze w środę wypłynęli z Inverness na północ i po północy osiedli w Wick.

Ja: Dzień dobry! Jak się płynęło? Jak się sprawuje LM?

Maciek: Miodzio :) Przekładnia i siłownik działają jak złoto. Na żaglach steru w ogóle nie dotykamy – naprawdę, przez 4 h mojej wachty nie ruszyłem steru, ostry bajdewind, wiatr 10-15 kts, Melinka płynie sama. 

Jak się okazuje nie przestali szperać w szpejach, chyba tak już mają: Sugeruję, że może jak znajdziemy gdzieś nowe wąsy w rozsądnej cenie to damy Ci znać i może się kupi 3 nowe komplety? Te wąsy to dramat, musimy koniecznie kupić nowe. Krzysiek się pyta czy ten wiatrowskaz na maszcie wystarczy przesmarować czy wymienić? Bo oni chcą tam wejść i go naprawić.

Dzisiaj o 22:00 płyniemy do Kirkwall.

31 lipca, środa

Wtorek. Stara, wadliwa przekładnia była już zdemontowana. Od razu Krzysiek i Maciek wzięli się do montażu świeżej. Po dwóch, może trzech godzinach pracy byłoby wszystko piękne, gdyby oczywiście nie nieprzewidziane trudności. Flansza między przekładnią a pytondrivem łączącym przekładnię z wałem nie do końca pasowała i okazała się o pół centymetra za szeroka.

Przyłączył się Błażej. Cóż było robić, w ruch poszła gumówka i flansza stała się jak nowa! O godzinie 19 załoga uzupełniona dwiema załogantkami ruszyła w półgodzinny rejs techniczny. Wszystko gra i buczy! Uff…

O godz. 21 zabraliśmy się za wymianę cieknącego siłownika na nowy, niecieknący. Po północy prawie bez zbytnich problemów siłownik został wymieniony. I nie ciekł z niego olej! Uff…

Po dwóch-trzech szklaneczkach rumu z colą poszliśmy spać.

Środa. Rano powtórne szybkie sprawdzenie działania wymienionych wczoraj elementów, szybkie zapakowanie wadliwej przekładni do torby, jako bagaż prawie podręczny i szybki przeskok na lotnisko.  Już bezpośrednio na lotnisku kupiłem bilet na lot o 11-tej do Luton i odprawiłem się. Uff…

Skończył mi się prąd w telefonie, a  nie mam jeszcze biletu do Gdańska, gdzie zostawiłem wczoraj samochód. A wszystkie gniazdka na lotnisku są brytyjskie, nie europejskie… Ee-tam, kupię w Luton. Z okien samolotu zauważyłem podążającą na północ Lady Melinę Uff…

Na lotnisku w Luton ze zdziwieniem zorientowałem się, że nie ma już miejsc w samolocie do Gdańska. Ani do Wrocławia, ani do Warszawy, ani do Krakowa, ani nigdzie do Polski…! Ani do Pragi, a na samolot do Berlina z innego lotniska nie zdążę… Po czterech godzinach poszukiwań udało mi się znaleźć połączenie BlaBlaCarem z Londynu – wyjazd z Londynu w nocy o 2:30…

30 lipca, wtorek

Niedziela. Czas gonił. Przez cały dzień trwały konsultacje techniczne między załogą w Inverness  a fachowcami Wojtkiem C. i Jurkiem Ż. we Wrocławiu. Ja starałem się to jakoś spinać i robiłem dobrą minę do złej gry… Bez sprawnych tych ważnych elementów jachtu dalsza żegluga byłaby niebezpieczna, a wręcz niemożliwa.

Poniedziałek. Wieści z Gdańska o przekładni były średnie – albo będzie zrobiona, albo nie… Siłownik hydrauliki steru znaleźliśmy w… Niemczech. Ale w południe dzięki dociekliwości Inverneńczyków udało się i kupiliśmy taki, ale w… Bartoszycach, 50 km na północ od Olsztyna. Starania o dostarczenie jej jakoś do Gdańska spełzły na niczym. Ustaliłem, że zostanie zostawiona w Bartoszycach do odbioru na jakiejś zaprzyjaźnionej stacji benzynowej.

Wreszcie przed 20-tą otrzymałem wiadomość: przekładnia gotowa jest do odbioru! Uff…

Wsiadłem do auta i pognałem w ciemność. Po drodze nawet nie zatrzymując się kupiłem bilet na lot o godz. 0620 z Gdańska do Luton.

Wtorek. W Bartoszycach byłem już tuż przed 2-gą. Z trudem znalazłem tę zaprzyjaźnioną stację benzynową, ale udało się – siłownik mam. Pognałem dalej w ciemności krętymi drogami. U fachowca w domu pod Gdańskiem byłem o 4-tej. Świtało. Przekładnię mam. Z dwoma pakunkami 25 i 10 kg plus mój bagaż zdążyłem na lot. Na lotnisku już za bramkami „spokojnie” kupiłem bilet z Luton do Inverness. Uff…

W samolocie wreszcie mogłem się trochę przespać. W Luton błyskawiczna przesiadka na samolot do Inverness, spanko, autobus do centrum, zupa dnia w barze, taxi do mariny i  we wtorkowe samo południe jestem na miejscu! Uff…

27 lipca, sobota

Jacht przejął Maciek Skórski wraz z Krzyśkiem i Błażejem oraz Anią i … zapomniałem imienia piątej załogantki (pomóżcie, proszę!).

Acha, Kasia!