17 listopada, niedziela
Wczoraj Lady Melinę nawiedziła nowa ekipa pod wodzą Roberta Rzepeckiego z Elą, Bogusią, Czarkiem Zwaryczem, Marcinem Czudziakiem i Sebastianem w składzie.
Jacht zastali w tym samym miejscu, ale z doczepionymi do burty jeszcze dwoma jednostkami. Dzisiaj byli na wycieczce i przysłali mnóstwo zdjęć.
11 listopada, poniedziałek
Na Lady Melinie też Święto Niepodległości.
5 listopada, wtorek
Dopiero dzisiaj mogłem opuścić Wyspy Kanaryjskie. Do tego czasu byczyłem się.
Lady Melina stoi przycumowana już jako druga do jachtu przycumowanego do kei i czeka. Czeka albo na nieodpłynięcie tegoż, albo na zwolnienie miejsca przy kei. Dzięki uzgodnieniom z kolegami z zaprzyjaźnionego sąsiedniego jachtu Osheeworld spokojnie poszybowałem do Polski.
2 listopada, sobota
Na Kanarach nie jest tak różowo. Na Teneryfie na przykład trzeba rezerwować postój z co najmniej tygodniowym wyprzedzeniem. Rano w Las Galletas nie pozwolono nam zostać ze względu na brak miejsca. Na dodatek załoga w pośpiechu musiała opuścić jacht – zamiast około 14-tej samolot okazał się był odlatywać o 12-tej…
Ja musiałem zrezygnować z powrotu do Wrocławia i przestawić się do innej mariny. Najbliższa to San Miguel. Dotarłem tam płynąc pod silny wiatr i dość wysokie fale. Stanąłem longside jako trzeci w tratwie. Czekam do poniedziałku na znalezienie wolnego miejsca przy kei.
Podsumowanie: na tym etapie startując i kończąc w Las Galletas na Teneryfie byliśmy i odwiedziliśmy La Restinga i Puerto de La Estaca na El Hierro oraz San Sebastian na Gomerze. Przepłynęliśmy 177,5 Mm w czasie 49 godzin, z czego 20h45′ na żaglach.
PS. Rysiek, zdrowiej!
31 października, czwartek
30 października, środa
Piękna wyspa.
29 października, wtorek
Niespiesznie przepłynęliśmy do drugiego portu na El Hierro Puerto De la Estaca. Z nieba leje się żar.
28 października, poniedziałek
El Hierro. Porcik La Restinga – miejscowość rzeczywiście na końcu świata, najbardziej na południe wysunięty skrawek Wysp Kanaryjskich, Hiszpanii i Europy. Dopłynęliśmy tu po prawie dobie powolnego telepania się z Teneryfy. Raz na żagielkach, innym razem na silniczku.
Wyobraźcie sobie, że w miejscowej knajpce barman nie miał siedmiu dużych kufli. A tyle przecież było nam potrzebnych. Ale daliśmy radę. Miejscowi gentelmeni zabijali czas grając w domino, kłócąc przy tym się zawzięcie. Zaprzyjaźniliśmy się po czwartej kolejce…
26 października, sobota
Załoga ANG rozjechała się do domów w Warszawie. Na pokładzie na następny rejs został jedynie Leszek, od którego zapewne za chwilę dowiem się ile przepłynęli mil i w jakim czasie.
Bardzo dziękuję Remikowi Trzasce za poprowadzenie Lady Meliny. Na moją ogromną, nagłą prośbę, bez zawahania w ostatniej chwili zastąpił mnie w roli kapitana. Dziękuję.
Z króciutkiej notatki w dzienniku jachtowym dowiedziałem się, że przepłynęli 185 mil w czasie 53 godzin, w tym 42 godziny na żaglach.
25 października, piątek
Minutę przed północą przyszła chyba już ostatnia relacja przygotowana przez Karolinę:
25 października, piątek
Poprzednia załoga robi kółeczka w pobliżu Las Galletas, a nowa już się szykuje na wrocławskim lotnisku do odlotu.
Zbyszek, Mirek, Wojtek, Witek i Rysiek
*) Uwaga! Zdjęcie nie odzwierciedla rzeczywistości i charakterów…
24 października, czwartek
Terminarz tutaj !!! 
23 października, środa
Dotarliśmy o 12.00 do mariny na Gomerze – miejsce na szczęście tym razem na nas czekało – Leszek stanął na wysokości zadania! 
22 października, wtorek
Wieczorny mail od Karoliny: „Punkt 2:00 am załoga Lady Maliny dotarła do La Palmy. Do wyspy odprowadziła nas rodzina delfinów. Był też piękny zachód słońca na oceanie, a po zmroku gwiazdy na niebie i mleczna droga.
Dziś kapitan zarządził pobudkę o 9:00 i dzień wolny. Spędziliśmy czas na spacerze, uzupełnieniu zapasów i kąpieli w oceanie. Teraz kolacja i ruszamy dalej na La Gomera.
21 października, poniedziałek
„Sobota spędzona w Las Galletas. Było pyszne jedzenie w tutejszej knajpce, a potem plażowanie i spokojna noc w Marina del Sur. W niedzielę ruszyliśmy na Gomerę i był to bardzo różnorodny dzień, na początku flauta i kąpiele w oceanie, a potem wiatr 5 i całkiem spore fale przy podejściu do portu. Dzisiejszą noc spędziliśmy w dobrze osłoniętym i bezpiecznym porcie, natomiast zaraz ruszamy na Palmę, gdzie czeka nas nocne pływanie, bo w porcie miejsce mamy od jutra…” Tak napisała Karolina tuż przed wypłynięciem, dołączając jedno zdjęcie.
20 października, niedziela
Wczoraj załoga zdecydowanie odmówiła wypłynięcia z portu na rzecz uciech portowych. To całkiem zrozumiałe. Ale dzisiaj…
LADY MELINA departed from
Port LAS GALLETAS
at 2019-10-20 10:57 Local Time (2019-10-20 09:57 UTC)
LADY MELINA arrived at
Port LA GOMERA
at 2019-10-20 19:35 Local Time (2019-10-20 18:35 UTC)
Czekamy na relację i zdjęcia.
19 października, sobota
Już w piątek wieczorem na Teneryfie wylądowała następna załoga. Ale że Lady Melina była jeszcze zajęta, bo wymiana była planowana na sobotę, to została skazana na całonocne tułanie się po barach i innych przybytkach. Tylko dwóch VIP-ów mogło spać smacznie już na swoich kojach: kapitan Remik Trzaska i organizator rejsu Leszek Gruszewski. Reszta z radością zaokrętowała się dzisiaj. Jest to ekipa ANG w składzie: Anita, Karolina, Kasia oraz Artur, Mariusz i Michał.
19 października, sobota
Nasza załoga żegna się z Lady Meliną…
… i wita z nową załogą.
18 października, piątek
Wczoraj i dziś odbyliśmy wycieczki do Los Gigantes, Puerto La Cruz, zapomnianej wioski Masca i na Pico del Teide. Bilety na kolejkę były wykupione i szliśmy na piechotę. Grupa szturmowa osiągnęła wysokość 3200 mnpm, czyli schronisko pod szczytem. Teraz klar, kolacja i czekamy na zmienników.
Tu są zdjęcia z Puerto Cruz i Masca.
A to dzisiejsze z wycieczki na Teide
16 października, środa
„Wygląda na to, że Lady Melina osiągnęła port przeznaczenia w naszym rejsie. Stanęliśmy w Marina del Sur w Las Galletas i ostatnie dni zamierzamy przeznaczyć na próbę ataku szczytowego na Pico del Teide. W rejsie przepłynęliśmy zaledwie 416 Mm, a w morzu byliśmy raptem 90,5 h. Jak na tę ekipę nie jest to dużo. Ale byliśmy na El Hierro, czyli w miejscu uważanym kiedyś za koniec świata. Przemek”